De trap naar de hemel
Susanne Koster
Verschenen 2004
Uitgeverij Sjaloom
Pagina's 207
Leeftijd 12+
Meer over Susanne Koster
Beschrijving
Vanaf het moment dat Marika Martijn ontmoet, verandert haar leven. Niets doet er meer toe, behalve Martijn. Hij is een oudere, zwijgzame jongen die altijd in het zwart gekleed is. Ze wordt verliefd op hem. Hij lijkt alles over haar te weten, maar zij weet bijna niets van hem.
Martijn en zijn oma wonen in een groot landhuis waar de tijkt stil te staan. Als Marika in de zomervakantie voor zijn oma gaat zorgen, hoopt ze meer over Martijn te weten te komen. Wanneer zijn oma haar een foto van zijn overleden moeder laat zien, schrikt Marika enorm en wordt Martijn woedend. Hij dwingt Marika geen vragen meer te stellen. Maar zij wroet stiekem verder in zijn verleden zonder te beseffen dat ze in gevaar kan komen. Totdat het te laat is en Marika geen kant meer uit kan.
Bron: Bol.com
Recensie
Marika is zestien jaar en raakt in de ban van Martijn. Op zijn zachtst gezegd is hij een wat vreemde jongen. Hij is altijd in het zwart gekleed, rijdt in een zwarte auto en woont met zijn vader en oma in een groot en oud landhuis. Marika valt als een blok voor zijn donkergroene ogen, zijn mooie zwarte haar en zijn lange, slanke lichaam. Hij is ook erg aardig voor haar en beschermt haar tegen mensen die haar lastig vallen. En daarin gaat hij erg ver. Zo slaat hij een jongen, die haar tijdens het uitgaan lastig valt, tot bloedens toe in elkaar. Eén van de eerste tekenen dat Martijn niet helemaal spoort.
Het sterke van dit verhaal is dat je van het begin af aan voelt dat er iets aan de hand is, maar niet precies weet wat. Martijn doet en zegt steeds vreemdere dingen. Als lezer zou je Marika willen toeschreeuwen: maak het uit, dit klopt niet! Maar Marika is zo verliefd dat ze dit niet ziet. Als ze eenmaal voor Martijns oma zorgt en hem veel ziet, wordt het echt spannend. Langzaam kom je meer te weten over Martijn. Het verhaal sleept je mee, de spanning wordt steeds groter omdat je voelt dat Marika regelrecht een verschrikkelijke val in loopt.
Van Martijn krijg je een steeds beter beeld. In het begin denk je nog dat hij wel aardig is, maar steeds duidelijker zie je dat zijn gedrag vreemd en uiteindelijk zelfs doodeng is. Het boek leest makkelijk en sleept je helemaal mee tot aan het bloedstollende einde.
Theo van Pelt